UT – Nieuws: Geplaatst door redactie op do. 10-02-2011
Studievereniging Arago vierde in op 1 decemer 2010 haar veertigjarig bestaan met het congres ‘Everything is Possible?!’. Voor Dagblad Tubantia werd een foto gemaakt van de sprekers: stuk voor stuk topwetenschappers. Dit plaatje inspireerde schilder Joep Gierveld (73) uit Nijverdal om het gezelschap te vereeuwigen op linnen.
Ingrid Szwajcer
Gierveld heeft een succesvolle carrière achter de rug in de reclamewereld. Jarenlang was hij verantwoordelijk voor campagnes voor automerken als Saab en Audi, maar ook voor Domo-vla. Op zijn 54ste zette hij de succesvolle schaatsfabriek RAPS op. In zijn vrije tijd is Joep bezig met zijn grote passie portrettekenen en -schilderen. ‘Wanneer iemand zich laat portretteren, wordt hij gezien door het oog van de schilder. Dat is anders dan de allesziende lens van een camera,’ aldus Gierveld.
Wat hem opviel aan de foto van de professoren? ‘Het zijn hooggeleerde mensen die op een onbewaakt ogenblik – zich niet bewust van hun status – als gewone mensen een beetje onbevangen bij elkaar staan. Zonder het decorum van de zwarte toga. Dat contrast raakte mij,’ legt de schilder uit. ‘Daarom zijn de gezichten en de lichaamshoudingen precies als op de foto. Ik heb echter wel mijn eigen detaillering toegevoegd. Boven in het schilderij het heb ik het lustrumcongres van Arago benoemd en daarbij in een klassieke lettering de titulatuur van de professoren geschilderd om de status van het gezelschap aan te geven. Ook heb ik de rode omgeving (de stoeltjes van de collegezaal in de Waaier red.) vervangen door een rustige kleur waardoor de titulatuur mooi uitkomt. Dit schilderij is voor mij een weg ergens naartoe want ik wil doorgaan met het schilderen van gezelschappen. De verschillen tussen mensen en de interactie vind ik boeiend,’ legt hij uit.
Gierveld vertelt dat hij veel bewondering heeft voor de door hem geportretteerde professoren en volgt de ontwikkelingen in de nanotechnologie met grote belangstelling. ‘Nanotechnologie leert ons naar binnen kijken, naar het allerkleinste. Ik heb eens een presentatie van Albert van den Berg bijgewoond. Dat hij zo makkelijk over zo’n moeilijk onderwerp kan vertellen en daarbij iedereen inzicht kan geven, vind ik heel bijzonder!’
En waar kunnen we het doek van twee meter breed bij 1,60 hoog bewonderen? ‘Het staat nu in mijn atelier. Ik zou het leuk vinden als het ergens zou hangen waar mensen het waarderen en er met plezier naar kijken. Misschien wel bij studievereniging Arago,’ bedenkt Gierveld zich ineens. ‘Hebben zij een eigen ruimte? Zij zouden het schilderij best een tijd mogen lenen, maar het blijft wel mijn eigendom.’
